Arnoldzikowy

Trasa: Kruszwica-Inowrocław-Kruszwica


Nie dla kilometrów i nie dla prędkości, a dla zabawy, medali no i żurku ;) Tak to w dzień deszczowy, nie za ciepły zbytnio, pod hasłem ogólnopolskiej akcji "Wiosenne rajdy rowerowe" wyruszyliśmy w towarzystwie cyklistów wszelkiej maści z Inowrocławia do Kruszwicy. Niewątpliwie był to mój najdłuższy rowerowy przejazd na tym dystansie, nie było łatwo... Kilka podjazdów, pokaźny peleton, mokra nawierzchnia... Na około 5 kilometrów przed metą udaję się przebić na czoło, niemalże za prowadzący kolumnę policyjny radiowóz. Na metę wpadamy zwartą grupą Notojadzim niemalże w tym samym czasie. Padająca miejscami mżawka przybrała na sile i już po chwili mieliśmy regularny deszcz, który wraz z niską temperaturą raczej sympatyczny nie był. Taka jedna pani z mikrofonem na starcie rajdu, chciała zapewne błysnąć, mówiąc iż nie ma złej pogody na rower a jest tylko nieodpowiednio dobrany strój, czy jakoś tak. Widać, że mało doświadczona pogodowo a jeszcze mniej rowerowo ;) Żurek podratował sytuację, podnosząc nieco morale i byłem kontent wielce, że mieszkam w Kruszwicy i nie muszę już nigdzie wracać nasączony zimnym deszczem. 


Tak było ;)





Ekologiczne podgrzewacze sofowe :)

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Krusza Duchowna-Krusza Zamkowa-Tupadły-Kruszwica-Włostowo-Sierakowo-Mirosławice-Kijewice-Wronowy-Miradz-Strzelno-Stodólno-Kruszwica


Co prawda oficjalnie i harmonogramowo, coffee ride z miesiącem kwietniem swój początek mieć będzie. Niemniej skoro chęci u cyklistów sporo a i też po zimowej przerwie spotkać się miło, to miesiąc marcowy rowerowo i towarzysko również wypełnić wypada. Tak też uczynilim i preludycznie coby przedsmak coffee poczuć, pomimo chłodnych wiatrów równo w godzinę 10:00 wyruszylim. Poszukiwania dętki z wycieczki Jest zima to musi być kawa, zasadniczo spełzły na niczym, bowiem ktoś ją najzwyczajniej w świecie nie wiedzieć czemu ukradł tudzież przywłaszczył w jakimś celu, być może użytkowym nawet ;) Krótki postój, fota co przyczynkiem do niedopatrzenia nawigacyjnego skutkującego pomyleniem drogi w chwilę potem. Troszkę się towarzystwo rozminęło, na szczęście na niedługo i w lasy Miradzkie już w komplecie sześciu kolarzystów wjechalim. Zwieńczeniem dzisiejszej przejażdżki przerwa kawowa rzec by już można, na zaprzyjaźnionej stacji paliw pod Strzelnem, gdzie poza dawką kofeiny, preparat na muchy i inne robaki latające część z nas nabyła :)



Przed startem.

Na trasie.

Kijewice i bezowocne poszukiwania dętki ;)

Kawowy postój i nie tylko :)

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Ludzisko-Janikowo-Trląg-Kołodziejewo-Dąbrówka-Szczeglin-Czarnotul-Białotul-Strzelce-Strzelno-Stodólno-Sławsk Wielki-Kruszwica




Plany jak to mówią są po to żeby je zmieniać, tudzież aktualizować, korygować, jak tam to zwał. Niemniej cóż po planach jak pogoda dowcipna scenariusze przeróżne pisze i do jazdy pomimo wietrznych przeciwności zachęca. Nie przeszkodził nawet zawiew chłodny i przenikliwy,  frekwencja dopisała i na starcie stanęła zacna grupa w sile ośmiu cyklistów w tym jednej cyklistki nawet. Dane było z wiatrem powalczyć i za sprzymierzeńca go mieć i na prędkości zacnej pucharek nie jeden dla hecy zdobyć. Zatem czekamy na kolejną niedzielę i kolejne coffee, a sezon choć i symbolicznie zawsze przeca zakończyć można :)





Przed startem

W chwilę potem na nowym nieoddającym w pełni kolejowego klimatu dworcu w Janikowie




Tu już nieco lepiej z klimatem ;)

;)

Krótki postój pod restaurowaną wieżą ciśnień pod Mogilnem

Trasa: Kruszwica-Przedbojewice-Tupadły-Przedbojewice-Markowice-Wymysłowice-Ciechrz-Rzadkwin-Strzelce-Bialotul-Szczeglin-Dąbrówka-Kołodziejewo-Wierzejewice-Sahara-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Tupadły-Kruszwica


Choć jeszcze wizualnie jesieni jako takiej nie widać, to pomimo dni cieplejszych niż norma, z rana cieplejszy kubrak przywdziać należało. Wiatr chłodny momentami nieco zawiewał i odczucie zimna potęgował, niemniej było znośnie a nawet sympatycznie i miło. Na starcie pojawiła się zacna grupa kolarzystów w strojach przekrojowo odmiennych, znaczy od iście letnich do późnojesiennych włącznie ;)  
Rumaki jesienne pomimo wszystko do jazd nocnych sposobię, bowiem nawet już na krótkiej przejażdżce po pracy w noc ciemną przyjdzie z dnia wjechać niechybnie. I tak przeczekać, tudzież przejechać jesienną i zimową porę przyjdzie... A dłuży się to nie miłosiernie toteż, nie walczyć z tym i nie narzekać, ino przywyknąć trza. Wówczas łatwiej i prościej radości jest z tegóż czerpać nawet w słotne i ponure dni.




Na starcie

W buraczanym klimacie ;)

Na przejeździe 


Taka sytuacja

Z cyklu, przez koło na tle buraka ;)

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Inowrocław-Orłowo-Rojewo-Broniewo-Gniewkówiec-Rucewo-Lisewo Koscielne-Jordanowo-Mamlicz-Barcin-Sadłogoszcz-Piechcin-Radłowo-Ludwiniec-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Krusza Zamkowa-Krusza Duchowna-Tupadły-Kruszwica

Pierwsze jesienne coffee przeszło dziś to właśnie do historii, w iście letniej atmosferze z frekwencją jakiej dawno nie było. Z rana nocny chłód dawał jeszcze po sobie znaki, czyniąc powietrze rześkim, nieco zimnawym choć znośnym. Poniekąd i tak wrzesień, nie raz pierwszy rozpieszcza nas pogodę zacną serwując i nadejście jesieni niezauważalnym czyniąc. 
O godzinie 10:00 z decathlonowego parkingu wyruszyliśmy pętlą nieco zmodyfikowaną, niż pierwotnie ślad zaplanowany wyznaczał. Za sprawą tą, dane było nowej nawierzchni kilometrów kilka doświadczyć a i też w miejscu symbolicznym na chwil kilka przystanąć. Tam gdzie linia umowna południkowa 18ºE przebiega, na wyobraźnię działa bowiem północny biegun z południowym łączy a przy tej okazji wspólnych ciekawych punktów przecięcia posiada wiele. Choć to miejsca umowne, niemniej ich oznakowanie na wyobraźnię działa i magii krzty dodaje, nie powiem. Można ich przeca stworzyć wiele, setki może i tysiące, rzecz w tym aby to zrobić i na to wpaść, że tu właśnie.
Tak jak w "Małym Księciu" ... "Oczywiście. Jeśli znajdujesz diament, który nie należy do nikogo, jest twój. Jeśli znajdujesz wyspę, która nie należy do nikogo, jest twoja. Jeśli jako pierwszy wpadasz na jakiś pomysł, opatentujesz go: jest twój. A do mnie należą gwiazdy, bo nikt przede mną nie pomyślał, żeby je objąć w posiadanie."
Ktoś znalazł południk, wyliczył, wyznaczył gdzie umownie jego linia, postawił tabliczkę, kamień... Tylko tyle, aż tyle :)
Południki w Polsce do "wzięcia" : od 15ºE do 23ºE, nie należy również zapominać, o prostopadłych równoleżnikach których jest tylko nieco mniej : od 50ºN do 54ºN


Przed startem 

Asfalty nienaganne

Południk 18ºE we wsi Mamlicz


Pamiątkowa fota na barcińskim rynku

Trasa: Wyrzysk-Osiek nad Notecią-Nowy Dwór-Jaktorowo-Szamocin-Chodzież-Kaczory-Rzadkowo-Miasteczko Krajeńskie-Grabionna-Białosliwie-Krostkowo-Osiek nad Notecią-Wyrzysk 


O Wyrzysku będzie to piosenka, o Wyrzysku mieście w historycznej Krajnie... Jak tylko zrodził się pomysł i padła propozycja ze strony kolegi Michała o zorganizowaniu u niego jednego z niedzielnych coffee ride, to wiedziałem że musze tam być. I to zarówno ze względu na urokliwe tereny Doliny Noteci i hydrologiczne rozwiązania regulacji samej rzeki, jak i znaną w Polsce a śmiem twierdzić, że nawet i w Europie Wyrzyską Kolej Powiatową. Co prawda nie wiele z niej pozostało, lecz to co ocalone nadal cieszy pasjonatów i miłośników wąskiego toru. Ponadto poniewczasie dowiedziałem się, znaczy wyczytałem, że w Wyrzysku ówczesnym niemieckim mieście Wirsitz urodził się Wernher von Braun, niemiecki naukowiec, konstruktor rakiet serii V i późniejszy współtwórca amerykańskiego programu podboju kosmosu. Fakt, o tym że Wernher się tu urodził nie widziałem, lecz i tak pewnie próżno by szukać w Wyrzysku jakiejś wzmianki o tym, choćby tabliczki niewielkiej. Nie było także sposobności doświadczenia kolejowych klimatów, choć szlak Białośliwie - Wyrzysk w miejscowości Kocik - Młyn było nie było przecięliśmy. Na Noteć mogłem spojrzeć nie raz, bowiem trasa przebiegała zarówno po wielkopolskiej jak i krajeńskiej stronie rzeki, na której to w okolicy wsi Krostkowo znajduje się stopień piętrzący i śluza unikatowa w skali Europejskiej i jedyna taka w Polsce. Jest to budowla hydrotechniczna typu ziemno-faszynowego, czyli posiadająca komorę naturalną z umocnionych ziemnych wałów. 
Udany wyjazd nie tylko w rowerowym aspekcie, bowiem co ważne, pogoda dopisała nadto a i gościny przemiłej dostąpiliśmy. Były lasy, noteckie mokradła, widoki przecudne, asfalty nieskazitelne oraz niewymagające szosowe zjazdy i krótkie tzw. hopki, które uwielbiam. Zapisuje zatem to miejsce, do tych do których trzeba, wręcz należy wrócić jeszcze nie raz ;)


Przed startem.

Notojadzim




I most na Noteci 

Postój na trasie i widoki przecudne ;)


Pamiątkowa fota w Wyrzysku

Obrady Zarządu i zakończenie VegeWyrzysk ;)

Przy okazji zaliczonych 7 nowych gmin ;)

Trasa: Kruszwica-Rożnaty-Kruszwica-Włostowo-Dobsko-Jeziora Wielkie-Wronowy-Młyny-Strzelno-Markowice-Przedbojewice-Kruszwica



Zasadniczo w dni powszednie nie mam w zwyczaju (natura taka, cóż począć) umawiać się na jazdy z współtowarzyszami. Nie wiedzieć czemu, jakieś bliżej niepoznane ograniczenie mnie od tego odwodzi... Może i nie potrzebnie, może na wyrost. Sprzyjająca aura, dobrane towarzystwo, uśmiech, krótki postój w wiejskim sklepiku, czy sesja zdjęciowa, mówią same za siebie. Zatem czego chcieć więcej i jak to się mawia, dzięki za koło, za jazdę, za atmosferę i pomysł :) Tani Armani, lecz rowerowi towarzysze na wagę złota.

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Ludzisko-Janikowo-Broniewice-Sahara-Wierzejewice-Mierucin-Dąbrowa-Nowawieś Pałucka-Laski Wielkie-Folusz-Łysinin-Godawy-Podgórzyn-Żnin-Podgórzyn-Godawy-Łysinin-Folusz-Laski Wielkie-Nowawieś Pałucka-Dąbrowa-Mierucin-Wierzejewice-Sahara-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Tupadły-Kruszwica



Zachwycony klimatem ubiegłego wyścigu Pałuki Tour, jeszcze na jesieni ubiegłorocznej w przekonaniu byłem, że pierwszy raz w takiej imprezie wystartuje. Przeróżne okoliczności przyczynkiem do tego się stały co odwiedzony od tych postanowień zostałem. Przeca Arnoldzik nie wyścigowy i radości sporo wyciągnąć potrafi z samej pasji, z samego choćby jeżdżenia. Może kiedyś, jak dotrwam w formie do wieku dziadkowego, to wystartuję licząc na wysoką lokatę w kategorii 70+
Tym czasem w gronie może i nielicznym, lecz zacnym z pobocza kolarzystom kibicowaliśmy a przede wszystkim swojej drużynie Notojadzim. Na trasie a i na mecie też się znaleźć musieliśmy koniecznie. Wspólna fota, chwil kilka i wartki powrót do domu, wyjątkowo jak dla mnie tą samą trasą ;) 

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Ludzisko-Janikowo-Giebnia-Ludwiniec-Radłowo-Słaboszewo-Białe Błota-Szczepankowo-Słaboszewko-Obudno-Chomiąża Szlachecka-Nowawieś Pałucka-Dąbrowa-Mierucin-Wierzejewice-Sahara-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Krzusza Duchowna-Tupadły-Kruszwica


Czas płynie nieubłaganie, taka to kolej rzeczy na świecie od dawien dawna obowiązuje. Cały czas na coś czekamy, chcąc czas przyśpieszyć aby to co dla nas ważne, miłe czy wyczekiwane nadeszło jak najprędzej. Jednocześnie przemijanie przerażać i niepokoić może, bowiem to co przemija zostaje tylko wspomnieniem, a z czasu upływem coraz bledsze się staje. O przemijaniu przypomina nie tylko tykanie zegara, kalendarzowa wydzierana co rano kartka, a także wydarzenia, spotkania na które tak bardzo czekamy, za którymi tęsknimy i które tak szybko stają się przeszłością... 
Dziś kolejna, wyczekiwana pogodowo, coffee ride'owa przejażdżka po nienagannych nawierzchniach w urokliwe pałuckie strony. 

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Ludzisko-Janikowo-Trląg-Kołodziejewo-Broniewiczki-Sucharzewo-Dąbrowa-Nowawieś Pałucka-Obudno-Słaboszewko-Dąbrowa-Mierucin-Wierzejewice-Sahara-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Krusza Duchowna-Tupadły-Kruszwica

Chyba po raz pierwszy o ile mnie pamięć nie myli, zdecydowałem się wiedziony instynktem pogodowym na odłączenie się od grupy i odwrót do domu. Fakt, nie chciało mi się dziś jakoś jeździć, jednak bardziej obawiałem się zbliżającego od zachodu frontu deszczowego. Bowiem jak wiadomo nie od dziś deszczu na rowerze nie lubię i świadomie pchać się w jego objęcia  zamiaru najmniejszego nie miałem. Towarzystwo pojechało dalej zgodnie z planem dzisiejszego coffee odwiedzić "Gród Piasta" nieopodal Chomiąży Szlacheckiej ja natomiast pognałem w kierunku przeciwnym, będąc przekonanym iż deszcz i tak mnie dopadnie. Przez część trasy powrotnej pokropywało na szczęście lekko tylko, jakby anioły z niebios posikiwały. Udało się po suchej nawierzchni do domu wrócić, natomiast towarzysze deszczu doświadczyli, ot nosa miałem. Prognozowany front nadchodząc nad Polskę stracił swą moc i najzwyczajniej w świecie wyparował a tylko jego resztki z lekka dały znać o sobie. Ogólnie dzień rowerowo pomimo wszystko udany, niemniej mogłoby być ciutkę chłodniej. Tak wiem, jeszcze chwila, lato minie i będziem wzdychać za nim, przywdziewając ciepłe czepce i czapraki.