Arnoldzikowy

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Ludzisko-Janikowo-Trląg-Strzelce-Rzadkwin-Ciechrz-Wymysłowice-Markowice-Przedbojewice-Kruszwica



To, że na dniach rumak ze mną w siodle po Górach Sowich jedzie polatać a bezpieczeństwo ważna sprawa, wymiany może nie tyle wytartych co zanieczyszczonych amelinium z felg kołowych, klocków hamulcowych dokonałem. Drobnych regulacji i dotarcia krzty ten zabieg potrzebował, zatem pod tym pretekstem na rundkę około jeziorową pojechałem. Wszystko rzecz jasna ułożyć się musi i dopasować, niemniej zauważalnie różnicę dostrzegam w efektywności tego istotnego w rowerze mechanizmu. Tak jak na nizinnych Kujawach czy pomarszczonych Pałukach hamulce roli zbyt przesadnej nie grają to na zjazdach z dwucyfrowym procentem już żartów nie ma. Zatem jest przyzwoicie, jutro krótki serwis rumaka i sposobienie do wyjazdu, kolejna przygoda i powrót w strony, gdzie ich magia przyczynkiem do tego, że warto tam wracać... Zawsze. 

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Janikowo-Trląg-Strzelce-Białotul-Szczeglin-Mogilno-Padniewko-Wieniec-Józefowo-Palędzie Kościelne-Padniewo-Padniewko-Wieniec-Niestronno-Parlin-Dąbrowa-Mierucin-Krzekotowo-Ludwiniec-Jankowo-Pakość-Koscielec-Dziarnowo-Batkowo-Inowrocław-Tupadły-Kruszwica

Okazuje się nie po raz pierwszy zresztą, że można klimatu wspomnieniowego dostąpić w miejscu, nader często przeze mnie odwiedzanym nawet. Ilem to razy okolice Mogilna przemierzał i okoliczne pagórki od ponad ćwierćwiecza zdobywał. Mało kto wie, ale Mogilno może się pochwalić blisko stuletnią tradycją kolarską, bowiem od miedzywojnia były tu organizowane aż po wsze czasy wyścigi wszelakie. Po okolicznych drogach ścigali się kolarze, rywalizując w takich wyścigach jak "Szlakiem Piastowskim", drużynowe mistrzostwa okręgu bydgoskiego w kolarstwie oraz „Po Ziemi Pomorskiej”. Z początkiem drugiego tysiąclecia z zaprzyjaźnioną grupą cyklistów z Inowrocławia, często odwiedzaliśmy mogileńskie drogi a kilka razy kibicowaliśmy zawodnikom podczas memoriału im. Alfonsa Olszaka oraz Jana Wichłacza. Były to zupełnie inne czasy, jednak asfalt pachniał identycznie a szum opon do złudzenia przypominał ten obecny. Tak jak często pojawiałem się w okolicach Mogilna czy też przemierzałem miasto w szerz i wzdłuż, to nigdy więcej aż tak mocno nie odczułem ówczesnego kolarskiego klimatu miasta jak dziś właśnie. Dzisiejsze coffee z towarzystwem cyklistów Notojadzim zaplanowane było właśnie pod hasłem Runda Mistrzostw Polski z nutką historyczną innych wspomnianych wcześniej wyścigów Ziemi Mogileńskiej. Dzisiejsza rowerowa przejażdżka to kolejny dowód na to, że można wspaniale się bawić a jednocześnie poczuć ducha rywalizacji, słuchając o czym opowiadają mogileńskie drogi.  

Trasa:Kruszwica-Tupadły-Inowrocław-Batkowo-Dziarnowo-Kościelec-Rycerzewko-Radłówek-Turlejewo-Tuczno-Krężoły-Jordanowo-Lisewo Kościelne-Będzitowo-Ojrzanowo-Łabiszyn-Kania-Barcin-Szczepanowo-Dąbrowa-Mierucin-Wierzejewice-Sahara-Broniewice-Janikowo-Ludzisko-Tupadły-Kruszwica


Od lat staraniem moim jest coby tytuł blogowego wpisu nawiązywał bardziej lub mniej do tego co miejsce miało lub to co w łepetynie się ułożyło, zarówno podczas jazdy lub w czasowej okolicy. Należy o tym wspomnieć precyzyjniej, bowiem po czasu upływie w połączeniu z pamięciową ulotnością, mogę najzwyczajniej w świecie tego nie pamiętać. Faktem jest, że o wielu sprawach czy to przemyśleniowo-duchowych czy tych bardziej przyziemnych najzwyczajniej nie wspominam uznając je poniewczasie za nieważne lub nieistotne tudzież. Kwestią nastroju i pory dnia kiedy wpis blogowy czynię też znaczenie ma niemałe... Ale do rzeczy, mianowicie CW to znacznik czy jak to tam zwał, tablic rejestracyjnych pojazdów i poza nazwą województwa kryje się w nich coś ponadto i często są swoistym odzwierciedleniem zachowań na drodze. Dziś to właśnie pewien jegomość wymuszając pierwszeństwo na rondzie niemalże by mnie staranował... Zawsze w takich sytuacjach poza szybkim, jak się oczywiście uda, spojrzeniem na facjatę delikwenta staram się również rzucić okiem na tablicę rejestracyjną auta. Pierwsza reakcja... CW... całkowicie wyzwolony... Tak ale chyba z myślenia... I jeszcze ten kretyński uśmieszek pod wąsem a'la Sławomir. Cóż myślę sobie, że każdemu może się zdarzyć chwila nieuwagi, niemniej tak jak i w tym oraz wielu innych sytuacjach działania tych pacanów są raczej czynione świadomie. Zatrzyma się taki delikwent, wydawało by się w celu ustąpienia pierwszeństwa a po chwili najprawdopodobniej stwierdzając, że to tylko rower, najzwyczajniej w świecie rusza. Dziś takich i podobnych sytuacji miałem co najmniej kilka... Poza tym było romantycznie nawet ;)

Fotki romantyczne tylko ;)

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Markowice-Strzelno-Młyny-Wronowy-Kuśnerz-Krzywe Kolano-Wlostowo-Kruszwica





Aż tak tego nie analizuję, niemniej lwia część moich wycieczek zasadniczo pętelek bardziej lub mniej foremnych, przebieg posiada zgodny z ruchem wskazówek zegarowych. Musiałbym to kiedyś policzyć choć statystycznie, lecz przekonany jestem, iż tak jest właśnie. Prawidłowość człowiecza taka co na lewą stronę dąży co odwrotne jest zegarowym wskazówkom. Z tej pewnej prawidłowości wynika co napędy rowerowe po stronie prawej się znajdują, bowiem statystycznie większość upadków jest właśnie na stronę lewą i tym samym wystający wózek przerzutki większe szanse na przetrwanie posiada. Tak też pojechałem dziś teoretycznie prawidłowo, lecz statystycznie zupełnie odwrotnie, bo w stronę przeciwną zarówno do większości moich wycieczek jak i wskazówek zegara ;)

Trasa: Kruszwica-Włostowo-Krzywe Kolano-Skulska Wieś-Rakowo-Radwańczewo-Dzierżysław-Wturek-Siedlimowo-Wójcin-Nowa Wieś-Miradz-Strzelno-Jeziorki-Bronisław-Rzadkwin-Ciechrz-Żegotki-Markowice-Tupadły-Kruszwica





Może bardziej kujawskie i swoiste są rzepaków żółcie, lecz popularne nadto. Facelii fiolety mniej znane i porą czerwcową w krajobraz wpisane, coraz liczniej po polach usiane. Dodatkiem do atrakcji wizualnych jest bzyk owada miodnego a nie tylko, bowiem zwłaszcza w przedwieczorny bezwiatr pole facelii bzyczy całe. Z obawą niemałą fotek kilka poczyniłem, które klimatu oddać w stanie nie są a facelia u dnia schyłku i pachnie i żyje dźwiękiem. Cudne to, żem z takim zamiarem to właśnie pętlę na sen dobry poczyniłem relaksacyjną coby tydzień dobrze zacząć i znużenia poniedziałkowego nadto nie doświadczyć.  

Trasa: Kruszwica-Polanowice-Sokolniki-Kraszyce-Stodoły-Stodólno-Sławsk Wielki-Kruszwica



Zaniepokojon wielce postępem znikomym prac drogowych na pobliskim i początkowym de facto odcinku krajówki DK-62 pojechałem przedwieczorną porą obaczyć namacalnie co się tam dzieje. Odcinek Strzelno - Kruszwica jest, przynajmniej wygląda jakby był, bowiem na technologii warstw asfaltowych na drogach za dobrze się nie znam, niemiej tzw. węzły, ronda i wjazdy, tudzież wyjazdy z pobliskich miejscowości jakby nie ukończone. Wrażenie odniosłem jakby postęp prac od czasu mojej ostatniej tam wizyty nieco przymarł. Jednak nie mi osądzać, bowiem tak widać w umowach stoi co w czasie swoim, choć długim wszystko zakończone będzie i wstęgę przeciąć przyjdzie ;)

Trasa: Kruszwica-Sukowy-Młynice-Strzelno-Łąkie-Zbytowo-Gębice-Marcinkowo-Bystrzyca-Mogilno-Wiecanowo-Sucharzewo-Dąbrowa-Słaboszewko-Szczepanowo-Barcin-Sadłogoszcz-Piechcin-Pakość-Kościelec-Dziarnowo-Batkowo-Inowrocław-Tupadły-Kruszwica



Tak się złożyło com przez dni powszednie mijającego właśnie tygodnia rumaka nie dosiadał z przyczyn przeróżnych, nie tylko natury pogodowej niesprzyjającej. Zatem coby cały tydzień do historii bezkilometrowej w blogowej przestrzeni nie przeszedł, wyruszyłem z zamiarem nieco dłuższej trasy. Niemniej kolory nieba i prognozy niesympatyczne przyczynkiem, com modyfikacji drogowej nie jednej dokonał, co jak się okazało na dobre wyszło. Choć wartko przed chmurzyskami na powrót umykałem, tom tylko kropel nielicznych deszczu na grzbiecie poczuł i w suchości do domu dotarł, a po chwili niedługiej deszcze asfalty zrosili zauważalnie, choć skąpo. 






Linia kolejowa nr 239, zarasta ( widok z wiaduktu w Marcinkowie w kierunku Mogilna )

Tu nieco lepiej ( widok w kierunku Orchowa )

Arnoldzik z rumakiem na wiadukcie


Czym dalej na północ chmurzyska stawały się coraz bardziej złowieszcze ( Barcin)


Ostatnie 40 kilometrów to jazda na krawędzi deszczu i skraju burzy. Przed Inowrocławiem trochę deszczem dostał, lecz suchym do domu wróciłem ;)

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Kruszwica-Rzepowo-Racice-Lachmirowice-Włostowo-Sierakowo-Mirosławice-Kijewice-Wronowy-Prószyska-Nowa Wieś-Przyjezierze-Ostrowo-Cieńcisko-Kurzebiela-Łąkie-Jeziorki-Bronisław-Strzelce-Trląg-Janikowo-Ludzisko-Tupadły-Kruszwica


Przeżyjmy to jeszcze raz… Cyclo Cuiavia, dla jednych to zwykły wyścig, dla drugich wspomnienie i bardzo ważny etap w życiu. Przed sześcioma laty trwały przygotowania do naszego wyścigu o Puchar Popiela, czyli Cyclo Cuiavi właśnie. Choć nie dane było kolejnych edycji zrealizować, z pełnym przekonaniem stwierdzić dziś mogę, iż to wszystko co dziś nasze w TC Notojadzim, wówczas się zaczęło. Zainspirowany przez Ojca Założyciela a i wzruszon wielce po długich wpominkowych rozmowach z naszą Agą, dziś to właśnie stan odcinka asfaltu niegdysiejszej Cyclo Cuiavi osobiście sprawdziliśmy. Pomimo upływu czasu i mniej lub bardziej naturalnemu procesowi degradacji, nawierzchnia jest w miarę dobrej kondycji. Przejechaliśmy wschodnim i południowym odcinkiem ponad 15 kilometrowej pętli CC, po czym w pięknych okolicznościach przyrody, przez pola i lasy dotarliśmy do planowanego na trasie postoju w miejscowości wypoczynkowej Przyjezierze. Były lody, było zerówkowe piwo izotoniczne, a co najistotniejsze uśmiech i sympatyczna atmosfera. Tak trzymać, a my jedziemy dalej ;)

Etap DCCXLXXXIX - od sołtysa do sołtysa
Etap DCCXCIII - i się do tego usmiechać

Tak było 6 lat temu ;)


Puchar Popiela, miałem na wyłączność przez czas jakiś ;)

Objazd trasy CC - fota z sierpnia 2017 r. 

Tak było 6 lat później, czyli dziś ;)

Postój w Przyjezierzu

Trasa: Kruszwica-Bachorce-Bronisław-Radziejów-Byczyna-Pilchowo-Osięciny-Bądkowo-Janowice-Kucerz-Waganiec-Nieszawa-Raciążek-Odolion-Łazieniec-Aleksandrów Kujawski-Służewo-Przybranowo-Opoki-Murzynko-Lipie-Gąski-Słońsko-Balin-Marulewy-Miechowice-Inowrocław-Tupadły-Kruszwica
 
Kujawsko, nie znaczy że gorsza, tylko nieco krótsza niż ta Kaszubska, ale za to z nadwiślańskim klimatem i leśnym duktem. Przyznać muszę, iż z rozmysłem zaplanowałem na ten sobotni dzionek pętlę nieforemną dwusetkową po kujawskiej ziemi od Wisły po Noteć. Pomimo nasilającego się wiatru w połączeniu z delikatną bym powiedział niewaleczną wręcz jazdą, droga upływa dość znośnie i po 60 kilometrach mym oczom ukazuje się rzeka Wisła. Pomimo, iż nie nadaję się ona do niczego więcej poza turystyką oraz jako dom dla ryb i ptactwa wszelakiego, zawsze robi na mnie duże wrażenie, no i jest jak na nasze realia całkiem spora. W pobliżu rzeki trafiam na odcinek Wiślanej Trasy Rowerowej, która gdyby była w całości asfaltowa zachwyt większy niż sama rzeka, u mnie wywołać by mogła. Oczywiście tak nie jest, bo i pewnie nie o to chodzi. Jak tylko ów asfalt zmienia się w nieszosowy szuter, umykam w poszukiwaniu innej biegnącej w tym samym kierunku drogi. Odwiedzam przeprawę promową w Nieszawie skąd, przez odcinek leśnej dróżki dojeżdżam do drogi krajowej DK-91. W bliskim sąsiedztwie DK-91 biegnie autostrada A-1, w związku z tym, drogą tą posiadającą ponadto szerokie pobocze jedzie się w miarę dobrze a co najistotniejsze bezpiecznie. Kolejna miejscowość to Łazieniec, obecnie dzielnica Aleksandrowa Kujawskiego, gdzie nie byłbym sobą gdybym nie odwiedził "Stacji Zagubin" i rodzinnego domu Edwarda Stachury. Szosowanie kilometrowe połączone z turystyką krajoznawczą ma to do siebie, iż czasu znacznie więcej zajmuje i w niespodzianki drogowe obfite. Wszystko to, ale też i aspekt temperaturowy przyczynkiem do tegóż coby nie udowadniać nikomu a już na pewno sobie, że dwieście kilometrów wygląda fajnie za wszelką cenę. Dziś tej ceny nie chciało mi się płacić, zatem w okolicy Ciechocinka robię krótki postój regeneracyjny skąd już zmierzam do domu, wcale nie najbliższą lecz skróconą drogą ;)


Droga DW-301 w okolicy wsi Janowice, w dole Autostrada Bursztynowa

Wiślana Trasa Rowerowa 


Wisła w Nieszawie


Kolarstwo szosowe... leśne ;) Raciążek - DK-91

Łazieniec i stacja Zagubin, okolice domu rodzinnego Steda ( Edwarda Stachury ) 


Dom rodzinny Edwarda Stachury

Ulica Edwarda Stachury w Łazieńcu

Trasa: Kruszwica-Tupadły-Inowrocław-Orłowo-Ściborze-Rojewo-Żelechlin-Liszkowo-Jaksice-Tuczno-Krężoły-Jordanowo-Rucewo-Lisewo Kościelne-Będzitowo-Ojrzanowo-Łabiszyn-Kania-Mamlicz-Dąbrówka Barcińska-Złotowo-Dźwierzchno-Leszcze-Tuczno-Łącko-Rybitwy-Kościelec-Dziarnowo-Batkowo-Inowrocław-Sikorowo-Szarlej-Kobylniki-Kruszwica



Bardziej spontaniczne, choć planowane przyznam było dzisiejsze Coffee, bowiem chodził mi po głowie pewien plan podróży na dziś w kierunku przeciwpołożnym... Cóż, co się odwlecze to nie uciecze, tak przynajmniej mówią ;) Dziś czwartkowe bożocielne Coffee Ride z misją odwiedzin i zbadania klimatyczności niedawno otwartego baru NA FALI Bistro w miejscowości Łącko nad jeziorem Mielno. Miejsce ciekawe, które również odwiedzić można z wody płynąc szlakiem Wielkiej Pętli Wielkopolski, sympatyczna obsługa i póki co, ceny przystępne. Na popas więc krótki tu przystanęliśmy i kołysząc się dosłownie na falach, miło chwil kilka spędziliśmy. Misja spełniona, towarzystwo zadowolone pomimo ciepłości słonecznych nadmiernych, a przy tej sposobności kilometrów w trzycyfrowej liczbie więcej do kolekcji przybyło.