Arnoldzikowy

Trasa: Arena Pruszków - tor
Jakby nie liczyć, już po raz czwarty dane było po sosnowych deskach pruszkowskiego toru w towarzystwie kompanów Notojadzim, nieco w kółko ( w jajko chyba bardziej ) pojeździć. Weteran normalnie pełną gębą, bowiem cirka było nie było, siedemset okrążeń torowych jakąś tam pewność i odwagę dają i niewielkie doświadczenie, ale zawsze. Może to i monotonne, czy nudne, ale również choć zupełnie z innych powodów pruszkowski tor, na trwałe na liście miejsc się zapisał, do których się wraca. No i wróciłem, nie pierwszy i nie ostatni raz...
Archiwum - torowo 2022-2023
Po raz czwarty Pruszków odwiedziliśmy w dość licznym gronie, bowiem w sile ośmiu kolarzystów. Nawet wczesno poranny czy też późno nocny wyjazd nie stanowił żadnego problemu i warto było spędzić tyle czasu w drodze, by nieco ponad godzinkę pokręcić się w kółko... w jajko. 

Mój dzisiejszy torowy rumak ;)



Nasz środek transportu

Stado torowych rumaków.


Notojadzim ;)

Pruszków, Pruszków... no i pojechalim, jak dla mnie trzeci raz po drzewianym torze w kółko pojeżdżać nieco. Choć niedyspozycja niewielka choróbskiem nieznośnym spowodowana a i droga dojazdowa niezakunieczna bo śnieżna, to zacnie było bowiem jakość w tym przypadku nad ilością górę wzięła. Natura ma inna co przyznać muszę i nawyki rowerowe odmienne, to po czasie niedługim pewności nabrawszy z trotuarku na wyższe partie heblowanych desek bez obaw ni strachu rumak ostry nosił a jeździec radości niemałej dostąpił. Zatem wyjazd udany, popas krótki pod Kutnem przypadł, tak że w rezultacie i na przyjęcia imieninowe czy tam urodzinowe zdążylim nawet. Szak ;)



Tak było ( g. 4:30 może ) 

...I były też autostradowe zatory

Niemniej cel osiągnięty został

Kolejny wyjazd na Pruszkowski tor przyznać muszę był zgoła odmienny, w sensie pozbawiony wszelkich obaw. Pewniej niż za pierwszym razem dosiadłem ostrokołowego rumaka, tym razem maści czarnej i krótszy znacznie był czasookres "przystosowania" się do specyficznych warunków jazdy torowej. Było zatem zacnie, sympatycznie i wiosennie, choć za szybką. 
Słońce promieniem swym coraz mocniej i dłużej przygrzewa co nadzieję czyni niemałą, o rychłym wiosny nadejściu zwiastuje. Bowiem pomimo wszystko nie ma to jak zapach asfaltu i przydrożnego kwiecia... Aby do wiosny ;)

Team Notojadzim w biało-czarnych barwach 

Dzisiejszy rumak torowy

Poty siódme wycisnąć potrafi ;)

Natomiast tor robi wrażenie, nie powiem. 

Taki rodzynek na torcie, no wiem truskawka, znaczy wisienka, to oryginalna koszulka Darka Baranowskiego



Pokaż trasę GPS

Kto by pomyślał, że z dniem ósmym nowego rowerowego sezonu 2022 zostanę kolarzem torowym. Tak, nie boję się takiego określenia ani też nie mam wątpliwości, czy aby zbyt pewnie tudzież buńczucznie używam tego określenia. Myślę, że zarówno ja jak i moi towarzysze dzisiejszego wyjazdu na tor kolarski do Pruszkowa mamy pełne prawo tak o sobie powiedzieć. Zostaliśmy kolarzami torowymi, zdobywając nowe doświadczenie, spełniając marzenie, odkrywając nowe i po części też nieznane strony rowerowej przygody. Nie dzielimy nikogo na gorszych czy lepszych, każdy z nas zwłaszcza pasjonatów jest kolarzem czy to szosowym, czy szutrowym, czy śnieżnym, czy jak dziś właśnie, torowym. Pełni obaw wyjechaliśmy na drewniane klepki pruszkowskiego toru, aby z każdym kolejnym okrążeniem czuć się pewniej i czerpać maksimum radości z tej na pozór, na szczęście tylko na pozór nudnej jazdy... Tak właśnie zostałem, zostaliśmy dziś kolarzami torowymi... bo jeśli nie dziś to kiedy ? Już można się do tego uśmiechać, że życia nie marnujemy jadąc dalej i dalej, choć w kółko to jednak do celu :)

Team Notojadzim w towarzystwie sympatycznego p. Jurka Brodawki, niegdysiejszego mechanika kadry narodowej kolarzy szosowych.

Mój dzisiejszy rumak nr 17 :)

Arena Pruszków


Pokaż trasę GPS